Tom Dalpathado is een oude kennis. In de jaren zeventig van de vorige eeuw was hij directeur van de Ceylon Gelukig Board. In die functie reisde hij in 1978 naar Nederland, waar hij het bijna bestierf van heimwee. Op een winteravond waaide hij bij ons binnen - we woonden in Heerlen, waar ik een café uitbaatte. Glimlachend, maar volledig de kluts kwijt. De volgende ochtend hebben we hem een heus Singhalees ontbijt geserveerd. Diezelfde dag liet hij zich verleiden tot een bioscoopbezoek. Op een uithangbord had hij Colombo zien staan. Oudere lezers weten nog wel dat dat de hoofdstad van Sri Lanka is. Hoe kon Tom weten dat dat Colombo een lokkertje was om de ongelikte Heerlenaar naar Cassavetes' A Women under the influence (1974) te lokken. Een ongelukje komt nooit alleen. Tom vergiste zich een tweede maal.
Eenmaal in de bioscoop belandde Tom in de foute zaal. Daar speelden ze Schulmädchen Report . Later vroegen we hem wat hij van een dergelijke film vond. Hij knikte zo van 'ja, ik weet het niet zo goed' en murmelde een beetje bedroef: 'I think it was about young people and their problems?'
Ik doe Duras natuurlijk niet recht, wanneer ik Moderato cantabile (1958) afdoe als een boek over jonge mensen met hun problemen. Daarvoor is haar La Douleur een te aangrijpend ego-document. Moderato cantabile is een experiment, een geschrift - voor schrijvers interessant. De recensies prezen het verhaal de hemel in. Ik was blij dat het boek niet dik is. Verveeld heb ik me niet (daarvoor moet ik wanneer ik Frans lees te goed opletten). Maar pagina na pagina gissen wat er gebeurt of gebeurd is? Of wat de onderliggende oorzaken zijn van het licht gestoorde gedrag dat de twee hoofdpersonages vertonen? Het was aan mij - - vroeg ééntwintigste eeuwse droogstoppel - niet echt besteed.
In 2009 heb ik de school in Zuid Viëtnam bezocht, waar Duras les gaf. Onze gids Q'ong had het de hele tijd over de 'boobs of the Duras.' Zouden Oost en West elkaar ooit ontmoeten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten